3 Vardiyalı çalışma sistemi nasıl ortaya çıkmıştır?

3 vardiya sistemi, bir grup işçinin, gün boyunca 8’er saat aralıklarla değişimli olarak, aynı türde bir işi yapmasını kararlaştıran çalışma uygulamasıdır. 3 vardiyalı çalışma sistemi, çoğunlukla tekrar eden görevlerin yerine getirildiği imalat ortamlarında başka bir deyişle fabrikalarda sık görülür. Üretim çoğunlukla haftanın her günü olur. Vardiyalı çalışma, insanlık tarihi kadar eskiye dayanır.

1800’lerin sonlarında sanayiciler hızlıca vardiya çalışmalarının yararlarını fark etti. Üretim çalışmaları aralıksız devam ettiği takdirde fabrika ekipmanları tamamıyla kullanılabilirdi. Üretim ve kârlar maksimize edilecekti. Çelik fabrikaları ve demir döküm haneleri gibi fabrikalarda mesainin bitmesi ile birlikte fırınların söndürülmesi ve mesainin başlamasıyla fırınların tekrar yakılması bir hayli pahalı ve verimsiz bulunduğu belli olmaktaydı. İlk 3 vardiya sistemi Amerika’daki demir-çelik döküm hanelerinde başladı.

1900’lü senelerin başında Henry Ford, artan araç piyasanın talebini karşılamak için araç endüstrisinde 3 vardiya sistemine geçiş yaptı.

Birinci ve İkinci Dünya Savaşları esnasında silah ve kurşun fabrikaları savaşa yardımcı olmak için 3 vardiya sistemine geçiş yaptı. İkinci Dünya Savaşı’ndan ardından 3 vardiya çalışmaları çoğu sektörde süratle büyümeye başlamıştır. Fabrikaların yanı sıra, çoğu değişik imalat tesisi, besin ve hizmet endüstrisi de 24 saat boyunca çalışmaya geçiş yaptı. Her gün 24 saat açık olarak gördüğümüz benzin istasyonları 3 vardiya sistemi ile çalışmaktadır.

3 vardiya çalışma sisteminde 8 saatlik vardiyalarda genellikle; Gece vardiyası için 1. vardiya 00: 00 ile 08: 00 saatleri arasında, Sabah vardiyası için 2. vardiya 08:00 ile 16:00 saatleri arasında, Akşam vardiyası için 3.vardiya olarak 16:00 ile 00:00 saatleri arasında bu düzen gerçekleşir.